افزایش و کاهش ناگهانی قند خون فقط به احساس خستگی یا گرسنگی مربوط نمی‌شود بلکه ممکن است کلید پیش‌بینی خطر ابتلا به دیابت در مراحل اولیه، بدون نیاز به آزمایش‌های مکرر خون باشد.
گروهی از محققان دانشگاه توکیو روشی ساده و غیرتهاجمی برای ارزیابی میزان قند خون بدن با استفاده از فناوری پوشیدنی ارائه کرده‌اند. روش آنان می‌تواند به پزشکان کمک کند تا با استفاده از رویکردی بدون درد، خطر دیابت را زودتر و دقیق‌تر تشخیص دهند.
نتایج این تحقیق که در سایت ساینس منتشر شده، از دستگاه پایش مداوم قند خون (CGM) رونمایی کرده است، فناوری که سطح قند خون را در طول روز به‌صورت بلادرنگ ردیابی می‌کند. برخلاف آزمایش‌های سنتی که به نمونه‌های خون منفرد گرفته شده در طول ویزیت پزشک متکی هستند، دستگاه‌های پایش مداوم قند خون، تصویر کاملی از چگونگی افزایش و کاهش سطح گلوکز در طول زندگی روزمره، مانند بعد از غذا یا هنگام خواب، ترسیم می‌کنند.
دیابت، به ویژه دیابت نوع ۲، اغلب به‌عنوان «اپیدمی خاموش» شناخته می‌شود، زیرا می‌تواند به آرامی و بدون علائم آشکار، ایجاد شود. تشخیص علائم هشداردهنده اولیه مانند تنظیم ضعیف گلوکز، کلید پیشگیری یا به تاخیر انداختن، شروع بیماری است. اما مشکل این است که آزمایش‌های استاندارد، مانند گلوکز ناشتا، آزمایش میانگین سطح قند خون در دو تا سه ماه گذشته ( HbA۱c) یا حتی آزمایش تحمل گلوکز خوراکی (OGTT)، اغلب این مراحل اولیه را تشخیص نمی‌دهند. به این دلیل که آنها فقط تصویر لحظه‌ای و نه نمای پیوسته از آنچه در بدن اتفاق می‌افتد را ارزیابی می‌کنند.
گروه تحقیقاتی توکیو برای مقابله با این مشکل، داده‌های ۶۴ فرد، بدون سابقه دیابت را بررسی کرد. این شرکت‌کنندگان دستگاه پایش مداوم قند خون را پوشیدند و همچنین آزمایش تحمل گلوکز خوراکی و آزمایش‌های حساسیت به انسولین، برخی از روش‌های فشرده‌تر مورد استفاده در تحقیقات و محیط‌های بالینی برای مطالعه کنترل قند خون را انجام دادند.
دانشمندان بر روی نشانگر مبتنی بر دستگاه پایش مداوم قند خون به نام AC_Var تمرکز کردند که نشان‌دهنده میزان نوسان سطح گلوکز در طول زمان است. آنان دریافتند که این معیار با شاخص ترشح انسولین، پیش‌بینی‌کننده قابل اعتماد برای خطر ابتلا به دیابت در آینده، مطابقت نزدیکی دارد.
دستگاه AC_Var، نه تنها به خودی خود یک شاخص قابل اعتماد بود، بلکه وقتی با یک معیار دیگر مانند دستگاه پایش مداوم قند خون – انحراف معیار گلوکز – ترکیب شد، از تمام آزمایش‌های سنتی مبتنی بر خون بهتر عمل کرد. به عبارت دیگر، این دو اندازه‌گیری مبتنی بر فناوری پوشیدنی در شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به دیابت و حتی پیش‌بینی عوارضی مانند بیماری قلبی عملکرد بهتری داشتند.
یکی از قابل توجه‌ترین یافته‌ها این بود، افرادی که تنظیم قند خون آنها با روش جدید «غیرطبیعی» تشخیص داده شد، اغلب توسط آزمایش‌های استاندارد به عنوان «طبیعی» طبقه‌بندی می‌شدند به این معنی که بسیاری از افراد مبتلا به مشکلات گلوکز در مراحل اولیه ممکن است تحت روش‌های آزمایش فعلی در گروهی متفاوت قرار بگیرند.
گروه توکیو همچنین برای کمک به دسترسی بیشتر به این فناوری، ابزار مبتنی بر وب را توسعه داد. این برنامه به افراد و ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی اجازه می‌دهد تا داده‌های دستگاه پایش مداوم قند خون را وارد و به سرعت ارزیابی کنند که آیا کسی ممکن است در تنظیم گلوکز مشکل داشته باشد یا خیر، حتی اگر دیابت در آنها تشخیص داده نشده باشد.
پروفسور شینیا کورودا، یکی از محققان این تحقیق، بر تاثیر بالقوه این رویکرد تاکید و اظهار کرد: با تجزیه و تحلیل داده‌های دستگاه پایش مداوم قند خون با الگوریتم جدید، افراد دارای اختلال در کنترل قند خون را شناسایی کردیم، حتی زمانی که آزمایش‌های تشخیصی استاندارد، آنان را «طبیعی» ارزیابی کرده بودند به این معنی که می‌توانیم به‌طور بالقوه مشکلات را خیلی زودتر تشخیص دهیم و فرصتی برای مداخلات پیشگیرانه قبل از تشخیص دیابت ایجاد کنیم.
در نهایت، این گروه امیدوار است که یافته‌های آنان منجر به تشخیص آسان‌تر و زودتر خطر دیابت شود.
این روش می‌تواند با رایج‌تر و مقرون به صرفه‌تر شدن دستگاه‌های پوشیدنی، به‌طور گسترده در بررسی‌های معمول سلامت مورد استفاده قرار گیرد. همچنین ممکن است نحوه تفکر ما در مورد نظارت بر گلوکز نه فقط به‌عنوان ابزاری برای افرادی که از قبل دیابت دارند، بلکه به‌عنوان راهی برای متوقف کردن آن قبل از شروع بیماری، تغییر دهد.
نتایج این تحقیق در نشریه Communications Medicine منتشرشده است.
نویسنده
زهرا ق
ارسال نظر