خداحافظی با کرونا؟ / دارویی جدید برای پیشگیری از کرونا

تحقیقات حاکی از آن است که یک واکسن جدید احتمالا در مقابل شاخه هایی از ویروس کرونا که هنوز ظهور نکرده اند، کارآمد خواهد بود و برای مقابله با همه گیری های آتی به کار می رود.

به گزارش مجله سلامت صد آنلاین، محققان دانشگاه کمبریج، دانشگاه اکسفورد و کل تک در آمریکا مشغول توسعه روشی نوین به نام «واکسن شناسی پیشگیرانه»( proactive vaccinology) هستند که هدف آن آموزش سیستم ایمنی بدن برای شناسایی ویروس های مختلف کرونا است.

این واکسن از آنتی ژن هایی استفاده می کند که در ۸ ویروس کرونای مختلف از جمله ویروسی در خفاش ها وجود دارد. آنتی ژن ماده ای است که واکنش ایمنی در بدن را آغاز می کند.

چنین روندی به سیستم ایمنی بدن آموزش می دهد تا بخش هایی از آنتی ژن ها را جستجو کند که در ویروس های مختلف، از جمله مواردی که در واکسن وجود ندارد، مشترک است. به عنوان مثال واکسن ویروسSars-CoV-۱ که به همه گیری سارس در ۲۰۰۳ میلادی منجر شد را در بر نمی گیرد.

به طور معمول واکسن ها، مانند نمونه هایی که برای مقابله با کووید۱۹ به کار گرفته شدند، از یک آنتی ژن برای آموزش سیستم ایمنی استفاده می کنند تا ویروس های خاص و جداگانه را هدف بگیرند.

روری هیلز محقق فارغ التحصیل دانشکده داروسازی کمبریج و مولف ارشد پژوهش در این باره می گوید: تمرکز ما توسعه واکسنی است که در مقابل پاندمی ویروس کرونای آینده از انسان ها دفاع کند. باید آن را حتی قبل از آغاز همه گیری آماده کنیم. ما واکسنی ابداع کردیم که در مقابل طیف وسیعی از ویروس های کرونا از جمله نمونه هایی که هنوز ناشناخته هستند، محافظت ایجاد می کند.

نتایج این پژوهش در ژورنال نانوتکنولوژی منتشر شده است.

مارک هاوارث از دانشگاه کمبریج و مولف ارشد تحقیق می گوید: ما نباید منتظر ظهور ویروس کرونای جدید بمانیم. به دانش کافی درباره ویروس های کرونا و واکنش های سیستم ایمنی به آنها دست یافته ایم و اکنون می توانیم واکسن هایی بسازیم که در مقابل شاخه های ناشناخته ویروس کرونا از انسان ها محافظت می کند.

تحقیق نشان داده واکسن جدید که Quartet Nanocage نام گرفته واکنش ایمنی وسیعی در موش ها از جمله حیواناتی که در مقابل Sars-CoV-۲ ایمن شده بودند، ایجاد می کند.

طبق این پژوهش طراحی واکسن ساده تر از نمونه های توسعه یافته است و ا حتمالا در توسعه واکسن هایی برای دیگر مشکلات سلامتی نیز کاربرد دارد. این تحقیق در اوایل ۲۰۲۵ میلادی وارد مرحله یکم آزمایش بالینی می شود.